Geld maakt niet gelukkig. Wie heeft het in zijn leven niet al talloze malen te horen gekregen? De vraag of rijkdom of een hoog inkomen vanzelf leiden tot meer tevredenheid en geluk, houdt ook wetenschappers al tijden bezig. Economie-professor Richard Easterlin heeft zelfs een specialiteit van tevredenheidsonderzoek gemaakt. Hij is naamgever van de de Easterlin Paradox, waarin hij stelt dat voorbij een bepaald inkomensniveau mensen nauwelijks gelukkiger worden als hun inkomen stijgt.
Easterlin publiceerde recent een nieuw onderzoek aan de University of Southern California, waarin resultaten zijn verwerkt die in 37 landen van zeer uiteenlopende pluimage werden verzameld. Volgens Easterlin maakt het onderzoek duidelijk dat in veel landen die een snelle groei doormaakten nergens een evenredige stijging wordt opgetekend in de beleving van de tevredenheid.Easterlin spreekt daarmee veel collega-economen tegen die beweren dat het gevoel van geluk toeneemt door verbeterende marktomstandigheden en toegenomen welvaart. Hij haalt als voorbeelden onder meer Chili, China en Zuid-Korea aan. Het gemiddelde inkomen per bewoner verdubbelde daar in amper twintig jaar, maar volgens onderzoeken daalde in die landen de tevredenheid van de bevolking zelfs licht.
Wat nu te doen, is de vraag die ook Easterlin zichzelf stelt. Als rijkdom en welvaart niet de weg zijn naar meer geluk, wat dan wel? De professor doet zelf een suggestie: "Misschien is het veel beter om het beleid af te stemmen op persoonlijke behoeftes zoals gezondheid en het gezinsleven, in plaats van alleen maar te kijken naar het vergaren van steeds meer geld en materiële goederen."
Lees hier meer over het onderzoek Over Long Haul, Money Doesn't Buy Happiness: Easterlin Paradox revisited
