De kracht van de cloud

De cloud? Dat is een amorfe berg computertaken die worden uitgevoerd op andermans apparatuur. Onzichtbaar, de consument merkt er niks van. Cloud computing is de hype voorbij. Cloud computing is een feit. Allerlei bedrijven verhuizen centrale activiteiten van de eigen servers en mainframes naar de cloud.

Cloud computing heeft grote gevolgen voor de manier waarop bedrijven computertechnologie inkopen. Analisten voorspellen oorlog. Aan de ene kant staat Amazon.com, geflankeerd door Microsoft en Google – de drie supermachten in de cloud. Bondgenoten zijn het niet, maar ze bedreigen stuk voor stuk het andere front: traditionele infrastructuurmakers als AT&T, HP, IBM, Oracle en Verizon. Er is ook een cultuurclash. Amazon, Google en Microsoft zijn ‘cloudpeople’. Zij geloven dat de cloud hetzelfde soort creativiteit kan laten opborrelen en gisten als consumententechnologie deed (denk smartphones en tablets). De traditionele techgiganten zijn meer de ‘ambtenaren’, die vinden (of op zijn minst zeggen) dat het zo’n vaart niet loopt en dat je moet oppassen met volledig in de cloud gaan. Dat neemt niet weg dat we volgens deskundigen getuige zijn van een explosie van businesstechnologie zoals we die al twintig jaar niet meer hebben gezien. Als je kijkt naar de opkomst van de mainframe en pc toen, is het grote verschil met nu de schaalgrootte. Toen het wereldwijde web explodeerde, veroorzaakte dat een supernova aan computerdata. Dit jaar bereikt het uitdijende digitale universum de omvang van 1,2 zetabytes. Dat is zoiets als elk woord dat ooit is geschreven in welke taal ter wereld dan ook – maal 20.000.

Kostenbesparing

Pionier Amazon Web Services (AWS) maak het voor iedereen met internettoegang en een creditcard mogelijk om op de eersteklas computersystemen mee te liften die Amazon.com zelf gebruikt om jaarlijks 34 miljard dollar aan boeken, cd’s enzovoort aan de man te brengen. Honderdduizenden klanten hebben hun business al in Amazons cloud draaien, en AWS groeit enorm. Hét grote voordeel: kostenbesparing. Bedrijven zijn decennia bezig geweest om veranderingen op it-gebied bij te benen, met nieuwe edities en updates van hardware en software. Het gros van de it-afdelingen kampt met de 70-30-regel: 70 procent van het technologiebudget gaat op aan het actualiseren van bestaande systemen, slechts 30 procent gaat naar innovatie. Bedrijven moeten enorm veel capaciteit inkopen om piekbelasting het hoofd te kunnen bieden  – om vervolgens met lede ogen aan te zien dat al die extra capaciteit het gros van de tijd niet wordt gebruikt.

Maand- en jaarcontracten

Softwareontwikkelaars die in de traditionele opzet iets nieuws willen proberen, moeten eerst budget zien los te weken en dan een hele tijd wachten – in grote concerns zelfs jaren – voor alles draait. Met het risico dat je nieuwe technologie alweer achterhaald is als het project is afgerond. Bij cloud computing betaal je alleen voor wat je gebruikt. Exit maand- en jaarcontracten. In de cloud kun je meteen prototypes en bètaversies testen, nieuwe technologie heb je in no time geïnstalleerd. Menig softwareontwikkelaar trekt achter de rug van de baas de eigen creditcard om in de cloud nieuwigheden te testen. Deze honger naar nieuwe technologie en snellere beschikbaarheid heeft cloud computing zeker aangewakkerd.

Hybride wolk?

Old-school technologiegiganten als IBM en HP verwerpen de cloud niet. Ze wijzen er alleen op dat het riskant is om kerntaken elders onder te brengen, dat je functies die kritisch zijn voor je functioneren onder je eigen dak moet houden. Hun antwoord? Software die het mogelijk maakt om meer businessapplicaties te draaien op individuele servers. Zo creëer je private clouds: wendbare en efficiënte versies van traditionele it-structuren. De old boys verwachten dat hun klanten voor een hybrid cloud kiezen: een mix van private clouds en de openbare cloud. De cloudpeople gniffelen erom: wéér een truc om voorzichtige cio’s toch nog tot een nieuwe ronde technologieaankopen aan te zetten, vinden ze. Het nachtmerriescenario voor de oude zwaargewichten? Dat is dat Amazon, Google en Microsoft wereldwijd dé informatiespillen worden. Dat we afstevenen op drie enorme datacentra die in handen zijn van deze drie partijen. (Bron: Ashlee Vance in Bloomberg Businessweek)