Aan risicoperceptie hangt een prijskaartje. Een zomer gedraagt zich niet altijd zomers. Vooral het zuiden van ons land heeft zeer zware regen gehad, met veel schade en fors gedupeerde boeren.
En met de nodige discussies: is dit wel of geen ondernemersrisico, of gewoon een kwestie van verzekeren? Of is dat onbetaalbaar en moet de overheid bijspringen, omdat dit toch écht een ‘gevalletje klimaatverandering’ betreft? Sinds kort ben ik bescheiden ervaringsdeskundige. Een plat dak bleek niet meer wat het geweest is. En aan risicoperceptie hangt een prijskaartje.
Op een vrijdagochtend, na een hevige buiennacht, werd ik verwelkomd door een vrolijk tikkend geluid: water dat uit het plafond op de vloer sijpelde. Gelukkig net náást de tafel met een paar laptops erop. De lekkage bleek uit het kleine ‘stookhok’ erboven te komen. Een korte inspectie maakte het als snel duidelijk: het platte dak van dat gebouwtje, waar ook nog eens een dakgoot op loost, lekte. Regenwater baande zich, via de met elektronica gevulde verwarmingsketel in het hok, uitbundig een weg naar beneden. Snelle actie was geboden. Dit openbaarde een boeiend én kostbaar verschil in risicopereptie.
De opties
Eerst bedrijf A benadert, een gerenommeerde dakbedekker. Eind van diezelfde dag werd het dakje, nog geen 2 vierkante meter groot, deskundig en peinzend bekeken. Er zat écht niets anders op. Totale vervanging was de enige zinnige optie. Dat kon ergens aan het eind van de week erop. Kosten: een kleine 600 euro. Niet helemaal happy met deze risicoperceptie – intussen zou immers zo maar nieuwe regen kunnen vallen – ben ik die vrijdagavond nog maar eens verder gaan Googelen. Partij B gevonden: innovatief bedrijfje in dak-reparaties, met een voor Nederland nieuw materiaal. Online het contactformulier ingevuld. Per omgaande een bevestiging ontvangen en de volgende ochtend al vroeg een voicemailbericht. De eigenaar himself kon diezelfde zaterdagmiddag nog langskomen. Zijn conclusie: het dak is nog prima reparabel. En de daad werd gelijk bij het woord gevoegd. Voor 10 % van de vervangingskosten.Unieke wijze van risico beoordelen
Moraal van het verhaal: ook voor de reparatie van een plat dak kunnen risicopercepties – de unieke wijze waarop iemand een risico beoordeelt – flink verschillen. In dit geval bleek naast de risico-inschatting vooral de risico-aanpak van de twee bedrijven maatgevend: volledige vervanging van het dak, of reparatie van alleen de rotte plek met een innovatief product. Hierbij leek bedrijf A vooral aan zichzelf te denken, met de bijhorende omzet. Het risico op tussentijdse extra waterschade – met een verdronken verwarmingsketel als toegift – bleef uiteraard geheel bij de klant. Bedrijf B overtrof de al wat gekrompen klantverwachting volledig. Het risico werd met een innovatief product én een 10 maal lagere prijs direct en vakkundig uit de weg geruimd. Een huis-tuin-en-keuken voorbeeld van risicogestuurd werken, waar je als klant blij van wordt. Door: Martin van Staveren
Dr. Martin van Staveren staat voor anders omgaan met onzekerheden, risico’s en kwaliteit. Hij promoveerde op het proefschrift Risk, Innovation & Change. Vanuit risicobureau VSRM adviseert hij organisaties in allerlei sectoren over realistisch en werkbaar risicomanagement. Ook is hij kerndocent aan de Executive Masteropleidingen Risicomanagement en Public Management, Universiteit Twente. Hij is auteur van de boeken Risicogestuurd werken in de praktijk en Risicoleiderschap: doelgericht omgaan met onzekerheden.
