In een working paper op Duurzaam Organiseren>Doen! vergelijken de auteurs Richard Kok en Jan Jonker de huidige maatschappij met een mierenkolonie in ‘crisis', de transformatie van rups naar vlinder en de natuurlijke dynamiek van een bos.
In grote lijnen beschrijven zij op welke wijze de maatschappij – voornamelijk op economisch, politiek, sociaal gebied – omgaat met veranderingen. Ook worden enkele recente ontwikkelingen op het gebied van duurzaam ontwikkelen genoemd.Doel van de bovengenoemde vergelijking is om nieuwe inzichten te verwerven op het gebied van veranderende systemen, verandering met het oog op duurzaamheid. Met andere woorden: wat valt te leren van de natuur? Beweegt de samenleving net zo natuurlijk mee met veranderingen als de natuur zelf dat doet? Zo niet, waar loopt het spaak en wat kan of moet er worden veranderd?
Slim organiseren
Daarnaast levert de working paper een denkkader op om slim te organiseren. Een denkkader gericht op het realiseren van duurzaamheid. Waarbij geld geen beperking is om duurzaam te ontwikkelen. Een kader dat leidt tot projecten waarbij het plaatsen van zonnepanelen door de overheid werklozen aan een baan en mensen in de bijstand aan een energiezuinige koelkast helpt.
Het oude en het nieuwe wijnvat
Het paper opent met een paar korte verhalen ter overdenking. Hier volgt er een.
Een Indiase legende vertelt dat een man iedere dag buiten zijn dorp water ging halen in twee grote vaten, een oud en een nieuw, die hij aan een juk over zijn schouders droeg. Het oude vat had scheuren en lekte; tijdens de terugweg naar huis ging altijd de helft van de inhoud verloren. Twee jaar lang legde de man iedere dag dezelfde weg af. Het nieuwe vat was erg trots op zijn prestatie en was zich ervan bewust dat het voldeed aan de taak waarvoor het geschapen was, terwijl het oude vat stierf van schaamte omdat het zijn taak slechts half vervulde, ook al wist het dat de scheuren het gevolg waren van jaren van trouwe dienst. Het schaamde zich zozeer dat het op een dag, toen ze bij de put waren, tegen de man zei: "Mijn excuses dat u, omdat ik nu eenmaal al zo lang meega, iedere keer met maar de helft van de inhoud thuiskomt, en u dus uw dorst maar half kunt stillen'. De man glimlachte en zei: "Als we zo teruggaan, moet je onderweg eens goed opletten." Dat deed het vat, en het zag dat de berm aan zijn kant van de weg rijkelijk begroeid was met planten en bloemen. "Kijk eens," zei de man. "Zie je dat aan jouw kant de natuur veel mooier is? Dat je scheuren hebt, heb ik altijd geweten, en ik heb er mijn voordeel mee gedaan. Ik heb bloemen, sla en andere groenten gezaaid – en jij hebt ze steeds water gegeven. Ik heb rozen kunnen plukken om het mooi te maken in huis, ik heb mijn kinderen sla te eten kunnen geven, en kool en uien. Als jij niet geweest was zoals je bent, had ik dat niet kunnen doen. We worden allemaal oud en krijgen dan andere kwaliteiten. En met die nieuwe kwaliteiten kunnen we ons voordeel doen."
Bron: Nijmegen School of Management in samenwerking met Kluwer.
Download het hele paper.
Lees meer over duurzaamheid: Duurzaam Denken Doen.
