Het ontbreken van de hete adem van externe aandeelhouders, beurskoersen en media geeft veel meer ruimte aan het ontwikkelen en implementeren van een langetermijnstrategie.
Dat blijkt succesvol te werken. Bestuurders en toezichthouders buiten deze sector: laat u zich volstrekt niet leiden door resultaten op korte termijn en communiceer met de media alleen over de langere termijn. Familiebedrijven staan bekend om hun behoudende financiering, mede om vragende (of soms dwingende) vreemde ogen buiten de deur te houden. Resultaat: een stevige financiële basis. De onderneming kan een stormpje aan. Geen hete adem van beurskoers en media in de nek. De doe-maar-gewoon-dan-doe-je-gek-genoegbestuurder mijdt interviews in de landelijke media met impliciete borstklopperij en beloftes. Voordat je het weet, houd je daardoor als bestuurder te lang vast aan je publiekelijk gegeven visie. Een tunnelvisie ontstaat dan vanwege een door jezelf geconstrueerde tunnel. Interviews werken remmend op moed en flexibiliteit. Met voornoemde mentaliteit en de kritische blik van de familiekring ontstaat ook niet snel een bonuscultuur. Verkeerde prikkels worden vermeden; het streven om het in de ogen van voorgeslacht en familie ten minste zo goed te doen als de voorganger, heeft meer invloed dan een (bekritiseerde) bonus.Nadeel van familiebedrijven
En dan zijn we bij een nadeel aangeland: bij een familiebedrijf spelen emoties vaak een belangrijke rol. Met positieve effecten, zoals de gunfactor bij opvolging van boerenbedrijven, of met desastreuze effecten, bijvoorbeeld door benoeming van een incompetent familielid als opvolger. Door: Hans Strikwerda en Jaap ten Wolde, auteurs van Verplichte literatuur voor commissarissen en bestuurders.
