Een risicoaverse houding bij het prioriteren van risico’s is aan te bevelen volgens de besliskundige inzichten van Daniël Kahneman. Maar wat bedoelt de besliskunde eigenlijk met risicoaversie? En hoe kan het koppelen van het begrip risicohouding aan de risicomatrix helpen bij de onderbouwing van de risicobereidheid van een onderneming?
Risk appetite is een (relatief nieuw) begrip waar bedrijven nog steeds mee worstelen. In het kort is risicobereidheid of risk appetite de bereidheid van een organisatie om risico te accepteren in het nastreven van haar doelen. Een enquête uit 2011 wijst uit dat meer dan 50 procent van de bevraagde bedrijven hun risicobereidheid helemaal niet of slechts minimaal heeft verwoord. Het jaarverslag van DSM uit 2013 vormt daarop een positieve uitzondering. Zo spreekt DSM in haar verslag over het ‘accepteren van aanzienlijke risico’s’ bij het behalen van strategische doelen, risicogebieden waar men ‘voorzichtig en conservatief is’ en ten slotte risico’s waarbij men ‘risico avers’ is. Dit voorbeeld schetst de tendens in de jaarverslaggeving om meer kwalitatieve informatie over risico’s op te nemen in de rapportage over risico’s. Daarnaast blijft er sterke behoefte aan een verdere kwantitatieve onderbouwing van risico’s en risicobereidheid.
Lees het hele artikel van Arie de Wild en Vincent Versluis Executive Finance.
