Iedereen die wat van doen heeft met risico’s heeft de vraag waarschijnlijk wel eens gekregen: ‘Ik wil een objectieve risicoanalyse’.
Deze vraag komt vaak van een leidinggevende, die waarschijnlijk aan de eigen leidinggevende iets moet rapporteren over risico’s. Objectiviteit, het liefst uitgedrukt in cijfers, geeft dan houvast. Of stel jij deze vraag zelf wel eens aan je teamleden of medewerkers? Domme vragen bestaan niet, foute vragen wel.
Wat is eigenlijk een risico?
Dit lijkt misschien een domme vraag, maar dat is het niet. Als ik deze vraag stel gaan mensen meestal voorbeelden van risico’s geven: ‘Dat mijn project uitloopt, dat ik niet aan die nieuwe regelgeving kan voldoen, dat we negatief in het nieuws komen’. Wát een risico eigenlijk is, blijft hierbij verborgen. Is het nou nodig om dit te onthullen? Ja, om te laten zien dat objectieve risico’s niet bestaan.
Lees verder wat Martin van Staveren hierover schrijft.