‘De ideale manager mixt Westerse en Japanse stijl’

Het Japanse management wordt vaak afgeschilderd als hiërarchisch en statisch. Het is niet in staat om mee te gaan in een wereld die constant in beweging is. De berichtgeving in Westerse media is dan ook vaak negatief. De voordelen van de Japanse managementstijl blijven vaak onderbelicht.

Management Executive sprak met een hoogleraar Management en twee leidinggevenden van in Japan gevestigde bedrijven. Zij kennen allen op hun eigen manier de ins en outs van het Japanse management. Het Japanse management gold lange tijd als lichtend voorbeeld voor Westerse bedrijven. Vooral voor bedrijven die actief waren in de massaproductie. Parissa Haghirian  is als hoogleraar Management verbonden aan de Sophia University in Tokio en legt uit waarom: ‘Vooral het productiemanagement werd altijd bewonderd vanuit het Westen. Het is heel erg procesgeoriënteerd.’

Succesvolle benadering voor productie

‘Alle stappen worden uiterst voorzichtig benaderd. Het is een succesvolle benadering voor wanneer je iets gaat produceren. Op deze manier werd Japan groot in de jaren tachtig, Japanse bedrijven waren geweldig – en zijn dat nog steeds – in cost effective produceren’, aldus Haghirian. In die tijd werd de Japanse managementbenadering bewonderd en plaatste men de Japanse stijl boven het Westerse management. Maar toen barstte de bubbel in de jaren negentig. Het internationale sentiment keerde zich tegen Japan. ‘Na de recessie werden alle argumenten die voorheen werden aangehaald om Japan te bewieroken ineens gebruikt om aan te tonen dat het Japanse management niet deugde’, zo herinnert Haghirian zich.

Japan kwam niet uit de crisis vanwege het life time employment-systeem

Ineens wees men naar de hiërarchische bedrijfsstructuur en het zogenaamde life time employment system. Dit om te verklaren waarom Japan niet uit de crisis kwam. Het life time employment-systeem hield in feite in dat Japanners gedurende hun carrière slechts voor één werkgever werkten. Haghirian: ‘Traditioneel gezien zou een Japans bedrijf een werknemer een levenslang contract aanbieden. Daardoor konden bedrijven werknemers niet ontslaan. Japan had eigenlijk geen arbeidsmarkt: mensen bleven gewoon bij hetzelfde bedrijf. Hierdoor bleven ook de slechte medewerkers aan boord.’ Alhoewel de hoogleraar de kritiek op dit systeem deels terecht vindt – en ze wijst op het feit dat de overheid al twintig jaar veranderingen probeert door te voeren – zegt zij er direct bij dat het belangrijk is om in te zien dat het Japanse management niet alleen life time employment is. Bron: Management Executive