Ik merk dat ik Nederland niet zo’n leuk land vind op dit moment. De lontjes zijn kort, de meningen hard en gepolariseerd gebracht.
De media kiezen voor het zichtbaar maken van de extremen in plaats van de nuance en elke mening wordt gepresenteerd als een feit. De politiek drukt zich ferm uit over onderwerpen die die fermheid niet verdragen als we tot een oplossing willen komen.
We hebben te maken met onderwerpen die ingewikkeld en niet zomaar oplosbaar zijn. Onderwerpen die het verdienen dat we naast de wens en ambitie ook de pijnlijke kanten ervan zichtbaar maken. Onderwerpen waarvan we weten dat we keuzes moeten maken die ons raken en geen ‘instant satisfactie’ opleveren.
Ad hoc is geen oplossing
De vraagstukken waar we voor staan, vragen om een visie waarin lange termijn en breder kijken dan het lokale vraagstuk belangrijk zijn. We lossen ze niet op met ad-hocbesluiten of kortetermijnoplossingen. Dat bedenk ik niet, dat zeggen politici en de media zelf. Maar dat is niet de teneur van het maatschappelijke debat. Wat diezelfde politici en media doen, is precies het tegenovergestelde. Al dan niet gedwongen door de waan van de dag, reageren ze ad hoc op incidenten en actualiteiten.
En dus rijden we straks met zijn allen 130 terwijl we weten dat dit het fileprobleem noch het milieuprobleem helpt oplossen, staat de zoveelste rel over de komst van een AZC centraal en wordt iedere emotie over kortetermijnincidenten breed uitgelicht. Lees de hele column van Leike van Oss.
Leike van Oss werkt als adviseur en interim-manager in Organisatievragen samen met Jaap van ’t Hek. Leike geeft als gast- of moduledocent les over veranderen aan verschillende universiteiten en hogescholen en is redacteur van het Tijdschrift Conflicthantering. Zij is Certified Management Consultant (CMC), aangesloten bij de Orde van Organisatieadviseurs. Leike is bereikbaar via leike@organisatievragen.nl.
