Boeiende titel: ‘De projectverleider’.
In het boek van van Leon M. Hielkema en Ankie J.A. Swakhoven worden vijfkrachtige verleidingstechnieken aangeboden die aan te leren zijn om stakeholders te ‘verleiden’ tot verandering. Een boek dat je als project- of changemanager gelezen moet hebben om je kennis te verbreden.
Het boek gaat uit van de aanname dat vrijwel alle project- en changemanagers een goed advies (of oplossing) weten te ontwikkelen, maar dat slechts een op de drie projecten tot een succesvolle implementatie leidt. De verschillende formele programmamanagementmethoden en -technieken lijken nauwelijks bij te dragen aan de succesvolle realisatie van een opdracht. Wat wel goed schijnt te werken is het creëren van draagvlak bij de opdrachtgever/top van de organisatie en bij de interne klanten/gebruikers.
In dit boek wordt project- en changemanagement op een geheel andere wijze opgepakt om dat het verleiden van de stakeholders daarbij centraal staat. Vijf krachtige verleidingstechnieken worden in dit boek door Hielkema en Swakhoven geïntroduceerd waarmee de lezer leert wie (S), wanneer (P) en hoe (O, M, P) je moet verleiden om de gewenste verandering succesvol te realiseren.
De vijf verleidingstechnieken van het SPOMP-model staan voor:
S – Stakeholdersmanagement
P – Procesplan op basis van communicatiemomenten
O – Organiseren van invloed
M – Marketing om advies te verkopen en
P – Potentieel succes aantonen.
In deze recensie kan niet uitvoering bij al deze verleidingstechnieken worden stil gestaan, maar worden er een paar kort toegelicht.
Via de techniek van het stakeholdersmanagement probeer je de juiste stakeholders in beeld te krijgen en te achterhalen wie je, om tot een succesvol opdrachtafronding te komen, zou moeten verleiden. Met meer stakeholders kun je meer grip krijgen als blijkt dat bij focus op alleen op de opdrachtgever, met al zijn politieke kracht, de afhankelijkheid van hem te groot wordt. Met het identificeren van meer stakeholders in het politieke krachtenveld betekent dat tevens dat je succesvoller wordt in het verleiden van je opdrachtgever. Daarnaast is het van belang om stakeholders als ambassadeur, iemand die vanaf het begin voorstander is van het project, aan je te binden omdat hij de toegevoegde waarde van het project voor de organisatie ziet.
Bij het organiseren van invloed gaat het er vooral om, om te zorgen dat er een evenwichtige verdeling is van belanghebbenden. Zij die in het project meedraaien, moeten een afspiegeling zijn van de werkelijkheid anders is er ook geen commitment in de organisatie. Termen als strategische coalities vormen en het optimaliseren van de machtsbalans worden nader toegelicht.
Met het aantonen van potentieel succes betekent dat, dat je bewijs verzamelt dat jouw project succesvol zal zijn in het realiseren van een verandering die voor iedere stakeholder voordelig is. Als je in staat bent omdat bewijs te leveren dan toon je tevens aan opdrachtgever en stakeholders aan dat je in control bent en in staat bent om het doel te realiseren.
Voor zowel de beginnende als ervaren project- en changemanagers is het een leerzaam boek om te lezen. De voorbeelden zijn herkenbaar en de suggesties, zoals het SPOMP-model, boeiend om te onderzoeken. Zeker een boek om te ‘gaan’ lezen.
Recensent: Dick Bos op Managementboek.nl.
