De disruptieve online woningdelen-ondernemers van… 1995

Airbnb was uiteraard niet de eerste noch de enige dienstverlener in zijn soort. Chip Conley van Airbnb wees er bijvoorbeeld op dat Zwitserse en Nederlandse onderwijzersbonden in de jaren vijftig een woningruilpraktijk hebben opgezet, waardoor onderwijzers in de zomer op voordelige wijze in elkaars land op vakantie konden. Maar de moderne, online kortetermijnverhuur begint midden jaren negentig.

Toen begon bijvoorbeeld Craigslist meer mensen te trekken die er hun woning of appartement te huur aanboden, zowel aan reizigers als voor onderhuur (op Craigslist werd gewoon alles onder de zon aangeboden). Rond diezelfde tijd wilden Dave en Lynn Clouse, een echtpaar in Colorado, hun wintersportappartement in Breckenridge verhuren, dat ze als investeringsobject hadden gekocht. Ze begonnen de website Vacation Rental by Owner, VRBO, om het te promoten. Destijds werd dit soort vakantieverhuur op een gefragmenteerde manier in de markt gezet: door lokale makelaars, in gespecialiseerde reistijdschriften of via dure advertenties en (in de VS) 1-800-nummers. Het idee van het echtpaar Clouse was dat mensen rechtstreeks huurovereenkomsten met elkaar zouden sluiten. Dave Clouse zette een rudimentaire database op in hun kelder, nodigde wat vrienden uit om te komen helpen, en al snel hadden ze een website (internet stond toen nog zo in de kinderschoenen dat ze zichzelf ‘webmasters’ noemden).

Belangstelling schiet omhoog

In die tijd was het een disruptief idee. De meeste mensen zaten nog steeds in hotels tijdens hun vakantie. De ontluikende branche sprak reizigers erg aan door het ‘anti-establishment’-karakter van dit ‘huren-van-de-eigenaar’-idee, en veel mensen waren enthousiast over degenen die de voordelen van deze nieuwe manier van reizen propageerden.  Halverwege het jaar 2000 stonden er 65.000 woningen op VRBO.com en maakten jaarlijks 25 miljoen reizigers er gebruik van. Vakantieverhuur door de eigenaar was van een nichemarkt in de reisbranche veel meer mainstream geworden. De internationale belangstelling schoot omhoog. Er was veel meer vraag naar vakantieverhuur dan het echtpaar Clouse aankon zonder eerst grote investeringen te doen in technologie en marketing. Daarom verkochten ze hun bedrijf in 2006 aan HomeAway, een nieuwkomer die een jaar eerder was opgericht door Brian Sharples en Carl Shepherd in Austin (Texas), met het doel de volwassen geworden initiatieven uit de hele wereld onder één dak te brengen. HomeAway ging door met het opbouwen van de – enorm succesvolle – business. Dankzij HomeAway’s acquisitiestrategie (het opkopen van kleine bedrijven) kon het bedrijf opschalen van 60.000 accounts naar de meer dan 1,2 miljoen accounts die het op dit moment heeft. Net als VRBO focuste HomeAway traditiegetrouw op de verhuur van tweede woningen. Doordat het elke speler in de markt die ook maar iets voorstelde had opgekocht, had HomeAway er geen moeite mee om financiering te vinden: het haalde al meer dan 400 miljoen dollar op voor het in 2011 de beurs opging. Deze websites bedienden jarenlang een gezonde, groeiende markt en deden vooral dienst als online prikborden: een eigenaar adverteerde er zijn woning en regelde zijn zaken met klanten in spe. De verkoper en koper handelden de betalingen rechtstreeks met elkaar af.

Met Airbnb veranderen dingen

Toen Airbnb ten tonele verscheen, veranderen de dingen in een paar belangrijke opzichten. Airbnb had een gebruiksvriendelijkere interface dan welke van zijn voorgangers dan ook. Het bracht de eigenaar en klant op een nieuwe, intiemere manier bij elkaar, waarbij er oog was voor de persoonlijkheid van de verhuurder en woningen in beeld werden gebracht op een manier die niet zou misstaan in tijdschriften. Het was een zelfvoorzienend systeem dat alles afhandelde: betalingen, berichtgeving en de klantenservice. Het had een geavanceerde technologische back-end, waarbij het bedrijf profiteerde van alle baanbrekende vernieuwingen die waren ontsproten aan Silicon Valley’s gouden eeuw – goedkope en krachtige cloudcomputing, veel pk’s, en geavanceerde zoek‑ en matchtechnologie. En, misschien nog belangrijker: in plaats van op vakantiebestemmingen focuste Airbnb op steden. Ondanks de aandacht voor boomhutten en tipi’s was de echte vinding van Airbnb dat het vanaf het eerste begin een bijna geheel stads fenomeen was. Het groeide uit via millennialreizigers die volledig op de stad gericht waren en millennialverhuurders die hun kleine stadsappartementen te gelde wildenmaken. Terwijl het inmiddels veel grotere groepen aanspreekt, bestond volgens Airdna in 2015 zeventig procent van de zelfstandige woningen op Airbnb uit studio’s en appartementen met een of twee slaapkamers. Voor het eerst ging het bij kortetermijnverhuur niet alleen om grote huizen aan meren, in de bergen en of aan het strand. Airbnb’s zaten gewoon in het appartement naast je in het hart van welke stad ter wereld dan ook. Dat is waardoor het platform zo snel groeide en het bedrijf zo bedreigend is voor hotels. Maar het is ook de reden dat zo veel mensen die zich aangetrokken voelden tot Airbnb, zowel aan de kant van de huurders als verhuurders, voorheen géén klanten waren van een andere woningverhuursite. Het was gewoon een totaal ander soort klanten. Bron: De Airbnb Story Door: Leigh Gallagher

Het boek: De Airbnb Story

Er zijn headlines en horrorverhalen, maar Airbnb heeft de manier waarop we reizen voorgoed veranderd. Een manier waarbij een gevoel van ergens thuiszijn, vertrouwen heeft gecreëerd tussen gastheer/vrouw, en de gast die op zoek is naar een betekenisvollere reiservaring die hotels maar moeilijk kunnen evenaren. De Airbnb Story is het eerste boek dat het complete verhaal vertelt over Airbnb, cultureel fenomeen, hotel disrupter, vijand van regelgevers.

• Meer informatie over de Airbnb Story >>>