De ziekenhuiszorg in Nederland is sterk aan het veranderen en vraagt om een voor de sector nieuwe vorm van sturing (NVZ, 2013). Deze veranderingen komen er in een notendop op neer dat ziekenhuizen in Nederland tot voor kort een totaalpakket van zorg boden, dat overal min of meer gelijk was. Alleen het verschil in omvang van het ziekenhuis zelf zorgde voor onderscheid: kleine ziekenhuizen leverden basiszorg in de volle breedte; grotere ziekenhuizen leverden daarnaast ook meer complexe zorg, doorgaans ook in de volle breedte.
Door de toename van behandelmogelijkheden en verdere specialisatie is het niet meer mogelijk overal goed in te zijn. Uit kwaliteitsoogpunt is het daarnaast wenselijk dat zeker de complexere zorg een bepaalde omvang heeft. De traditionele breedte van het ziekenhuispakket kan daardoor niet langer door ieder ziekenhuis afzonderlijk worden geleverd. Dit betekent dat er concentratie en spreiding van het complexere deel van de ziekenhuiszorg gaat plaatsvinden, waardoor ziekenhuizen meer volume van een bepaald type zorg kunnen krijgen en tevens een ander deel van de complexe zorg moeten afstoten. De regierol om deze beweging van ‘spreiding en concentratie’ te realiseren, is door de overheid neergelegd bij de zorgverzekeraars. Een zorgverzekeraar koopt nu de zorg selectief in bij de ziekenhuizen (Rijksoverheid, 2011). Als ziekenhuizen zelf geen profiel kiezen, bepaalt de zorgverzekeraar wat er geleverd wordt door het ziekenhuis en verspeelt het ziekenhuis de positie om de eigen ambities, kleur en samenhang in het aanbod te realiseren. Door: Evelien Beentjes Bron: Management Executive Eerdere relevante berichten:
