Het bestaat en het bestaat niet

Na een tijdje aan het werk te zijn geweest met deze twee interne adviseurs, kwam ik tot de verontrustende conclusie dat dit in deze organisatie niet zou gaan werken. In deze organisatie is er namelijk sprake van een pikorde. Het maakt met andere woorden nogal uit wie de interventie doet of wie de opmerking maakt. De twee mensen die ik aan het opleiden was, bungelden laag in de pikorde en hoeveel ik hen ook zou leren, niemand zou ooit gebruik maken van hun nieuw verworven kennis en vaardigheden. Daar kwam nog eens bij dat niet iedereen in de organisatie enthousiast was over de veranderingen die ik veroorzaakte. Ieder goed idee, waar mijn naam bij genoemd werd, probeerden zij rustig van tafel te schuiven, bang dat het nog meer verandering voor hen zou veroorzaken.

Ik moest een list verzinnen. Ik vertelde mijn opdrachtgever over mijn bevindingen en concludeerde dat ik maar één oplossing had kunnen verzinnen: ‘Ik zou graag de informele leiders in deze organisatie trainen. En dan ook graag door middel van een informeel initiatief. Ik start een verandergroep met deze informele leiders en leer hen, terwijl zij experimenteren met veranderen, het vak van interventiekunde. Er is alleen een moeilijkheid: jij moet je toestemming geven voor dit informele initiatief en er middelen voor vrij maken. En daarna kan ik je er alleen af en toe informeel anekdotes over vertellen als je me ernaar vraagt. Want het initiatief bestaat en het bestaat niet.’

‘Is het dan geheim?’, vroeg mijn opdrachtgever alleen nog maar. ‘Nee’, antwoordde ik: ‘We zetten er alleen het zoeklicht niet op. Iedereen die er vragen over stelt, krijgt gewoon antwoord van me.’ De opdrachtgever grijnsde en knikte langzaam met zijn hoofd: ‘Prima, ik reserveer de middelen ervoor. Ga je gang.’

Shirine Moerkerken is auteur van het boek ‘Hoe ik verander.