Eigenlijk weet iedere baas, manager of afdelingschef het allang: mensen op de werkvloer weten vaak beter hoe het werk gedaan moet worden dan hun leidinggevende. En de meesten die je het vraagt, zullen bevestigen dat het vreemd is dat mensen die thuis, in hun privéleven, grote besluiten nemen dat op hun werk niet mogen doen.
Een dame die bij een grote bank werkt vertrouwde mij toe dat ze het vreemd vond dat haar werkgever haar een hypotheek had verstrekt van ruim 300.000 euro terwijl ze op kantoor van diezelfde werkgever toestemming moest vragen om printertoner te bestellen voor dertig euro.
Is deze mevrouw als ze om halfzes het bankkantoor uitloopt plotseling iemand anders dan wanneer ze haar werk doet? Waarom vertrouwen we mensen privé op een andere manier dan op hun werk? Wat zou er in het hoofd van haar manager omgaan als hij het aanvraagformulier voor de printertoner bekijkt? Zou hij zich werkelijk afvragen of zijn medewerkster die wel nodig heeft? Zou hij haar beslissing in twijfel trekken en besluiten dat ze maar wat langer zonder toner moet werken of op een andere printer moet gaan printen?
Of zou hij dit proces in opperste tevredenheid in stand houden, want stel je voor dat zijn medewerkers stiekem honderden setjes printertoner gaan bestellen, gewoon omdat het kan. Ik probeer het me voor te stellen: bankmedewerkers die zich verkneukelen omdat ze hun werkgever een poot hebben uitgedraaid door stiekem zo veel mogelijk toner, potloden en gummetjes te bestellen.
Mensen zijn over het algemeen te vertrouwen
Belachelijk natuurlijk. Waarom zouden mensen die hypotheken afsluiten, kinderen opvoeden, en op vakantie naar verre landen gaan en dagelijks nog hele reeksen van andere grote verantwoordelijke beslissingen nemen, dat niet ook op hun werk kunnen doen? Mijn ervaring is dat mensen over het algemeen te vertrouwen zijn. En mijn ervaring is ook dat een grotere groep mensen meestal beter in staat is tot een goed besluit dan een individu.
De business van een bedrijf als Google is zelfs grotendeels gebaseerd op het principe van collectieve intelligentie: het algoritme van Google zorgt ervoor dat wij allemaal, dus alle miljarden internetgebruikers ter wereld, simpelweg door te zoeken wat we willen vinden de belangrijkste medeontwikkelaars zijn van het zoekproduct van Google.
Waar de eerste zoekmachinebedrijven nog een flinke redactie hadden die de zoekresultaten clusterde en categoriseerde als een soort wereldwijde Windows Verkenner, met heuse mapjes, was Google disruptief en vernieuwend door het categoriseren van de informatie aan de gebruikersgroep over te laten.
Cultuuromslag
Dat lijkt nu allemaal heel logisch, maar het was feitelijk een enorme cultuuromslag in de internationale ondernemerswereld. Niet eerder was er een bedrijf dat op deze enorme schaal zijn gebruikers inzette als belangrijkste ontwikkelingspartners van zijn corebusiness. Ook bedrijven als Marktplaats, Facebook, LinkedIn gaan hierin natuurlijk heel ver. Op social media zijn wij, de gebruikers, zelfs letterlijk het product – If you are not paying for the product, you are the product.
Bron: Ondernemen met Impact
Door: Arko van Brakel
