De crisis is achter de rug, de economie trekt aan en bedrijven gaan weer investeren. Of nemen nu de stap om zichzelf weer opnieuw uit te vinden, nadat de afgelopen jaren, jaren van overleven waren. De afgelopen jaren lag de nadruk op kostenbeheersing, op efficiency, maar hoeveel bedrijven en managers in bedrijven zullen toen al bezig zijn geweest met constante en voortdurende verbetering?
“CANI!”, roept topondernemer, coach en ‘why-guy’ Tony Robbins, tijdens zijn seminars tegen duizenden mensen. CANI staat voor: Constant And Neverending Improvement als de manier om succes te hebben. Maar dat is niet de manier in ons land, waar een zesjescultuur heerst, en waar gewoon doen al gek genoeg is. Jezelf verbeteren is prima, maar dan alleen de onvoldoendes richting een zes. De rest is voldoende, dus goed genoeg. Zo gaat dat in Nederland. Maar voldoende is helemaal niet goed genoeg. De aandacht zou moeten gaan naar die voldoendes en die moeten verbeteren. Een organisatie onderscheidt zich niet positief met allemaal zessen en een verdwaalde zeven. Je bent niet onderscheidend als jouw personeel voldoende tevreden is, zoals voor het negende jaar op rij bleek uit het Medewerkertevredenheidsonderzoek (MTO). Onderscheidend ben je als je alles onvoldoende hebt. Maar dat is niet echt positief onderscheidend. Positief onderscheidend ben je wel als je excellent bent in je dienstverlening, een 10 gemiddeld haalt bij de klanttevredenheidsmeting, of als al je personeel het fantastisch naar de zin heeft bij jouw organisatie. Handvatten voor verbetering En perfectie krijg je als je zowel persoonlijk als bedrijfsmatig streeft naar constante en voortdurende verbetering. Handvatten die helpen bij dat streven zijn de volgende.- Feedback is een cadeautje. Kritiek, opmerkingen van klanten, tips van collega’s zijn niet bedoeld om je onderuit te halen, of te benadrukken waar je slecht in bent, of om je onzekerheid te voeden. Het is feedback, ofwel terugkoppeling. Ook een goed of slecht gevoel dat je hebt over een resultaat of situatie is feedback. En dat is een cadeautje. En soms is het cadeautje niet ingepakt, lelijk ingepakt, niet open te krijgen, of niet helemaal hetgeen waar je op had gehoopt. Sommige cadeautjes bewaar je jouw hele leven en sommige cadeautjes gooi je in de prullenbak. Maar je zegt altijd dankjewel als je het cadeautje krijgt.
- Luie mensen bestaan niet. Echt niet. Er bestaan wel ongeïnspireerde mensen. En omdat die mensen in jouw bedrijf werken, of op jouw afdeling zitten, ben jij verantwoordelijk voor hun welbevinden op de werkvloer. Mensen geven immers altijd 100%, de ene keer is die 100% wat meer dan de andere keer, want alleen in vergelijking met andere situaties kan je vaststellen dat die 100% vorig jaar misschien wel veel meer was. De vraag is wat jij kunt doen om die 100% van de ongeïnspireerde medewerker weer op 100% van het jaar ervoor te krijgen? Andere arbeidstijden, andere arbeidsvoorwaarden, een andere functie die wel bij de talenten van de collega past, belonen voor de goede dingen, bestraffen voor de slechte zaken? Anders communiceren, zelf een ander voorbeeld geven? Want echt, luie mensen bestaan niet, mensen kunnen voor een bepaalde functie wel ongeïnspireerd zijn geworden.
- Focus op het goede. Als mensen iets goed doen, is dat niet vanzelfsprekend. Als mensen dingen goed doen, dan is dat geweldig. Waardering voor de zaken die goed gaan, geeft vertrouwen aan de collega’s. En door dat vertrouwen zullen ze meer gaan ondernemen, en zal er nog meer goed gaan. Spreek dus je waardering uit voor al het goede en bemoedig ondernemerschap. En ja, er zal dan wel eens iets niet helemaal goed gaan, of niet in één keer goed. Maar wie geen fouten maakt, maakt niets.
