Transparantie? Verklap eens een geheimpje!

Van financiële cijfers delen tot waarom bepaalde besluiten zijn genomen. Of misschien wel een inzicht in de overwegingen en keuzes die op strategisch of operationeel niveau op dit moment spelen. Je zou zelfs zover kunnen gaan als salarissen, managementfees en dividend open gooien (doen we bij Keytoe toevallig).

In goede tijden kan er relatief weinig mis gaan met het delen van informatie. Het is dan een soort viering van hetgeen er gepresteerd is. Vaak is er dan ook tijd voor om het te doen. En in veel bedrijven wordt dit dan groots uitgemeten met borrels, (virtuele) feestjes en champagne momenten.

Echte transparantie

Al deze mooie momenten delen zijn goed. Maar natuurlijk ook wel makkelijk. Leuke dingen melden, daar hoef je geen moeite voor te doen. Ik vind dan ook dat je organisatie niet echt transparant is, wanneer het alleen de goede dingen deelt met de mensen. Echte transparantie ontstaat wanneer je nare dingen deelt.

Transparantie is een perceptie ding. Je kunt nog wel zo transparant zijn, de voordelen ervan komen alleen als het door de mensen zo gevoeld wordt.

Bedenk maar eens hoe dat gaat bij kinderen. Wanneer je puberende dochter naar je toe komt en vertelt dat ze onlangs cocaïne heeft gebruikt, dan ga je echt denken dat ze open is over alle dingen in haar leven. Daaromheen hoeft ze niet eens zoveel te vertellen. Dat ene punt maakt haar al transparant in jouw ogen: ‘Mijn dochter deelt alles met me!’

Datzelfde geldt voor een organisatie. Wanneer het management aan de medewerkers vertelt dat het bedrijf in zwaar weer verkeert en dat laat zien aan de hand van de cijfers of met achtergrondinfo, dan zullen medewerkers echt voelen dat er transparant naar hun wordt gecommuniceerd. Collega’s moeten een gevoel krijgen dat ze in iets worden meegenomen wat ze ‘normaal gesproken’ niet zouden mogen weten. Alsof het een geheimpje is wat ze wordt verteld.

En ook dat is net als bij kinderen. Kinderen waar je een geheimpje aan vertelt voelen zich meer verbonden met je. Je weet immers samen iets wat de buitenwereld niet weet of mag weten.

Je snapt waar ik heen wil

Deel dus de informatie juíst wanneer het slecht gaat. En vertel het wanneer er fouten zijn gemaakt. Geef ze toe als management. Dan krijg je verbinding en betrokkenheid bij de problemen in de organisatie. Je hebt dan grotere kans dat mensen hun schouders eronder zetten om te helpen.

Ik snap dat je bang bent voor een daling in motivatie als ze te horen krijgen dat dingen minder goed gaan. En ja, dat kan gebeuren. Maar er is een grotere kans dat ze gemotiveerd worden om te helpen en een groter gevoel van betrokkenheid krijgen, doordat je samen zwaar weer tegemoet treedt.

Vergeet ook in drukke tijden niet om ze te informeren. Want juist dan hebben ze die informatie extra hard nodig. Maak tijd ervoor.

En verklap eens een geheimpje.

Door: Lennard Toma

Lennard Toma is organisatiepsycholoog, maker van de podcast Hoe dan?!, spreker en mede-eigenaar van KeytoeY (een spinoff van het anders georganiseerde Keytoe), auteur van het boek 99 Problems But The Boss Ain’t One en aanjager van KeytoeAcademy, een online course platform. Hij probeert bestaande en vastgeroeste denkwijzen in organisaties om te buigen. Zijn missie is om een bedrijf als Keytoe meer de norm dan de uitzondering te maken.