Vrouwen die bluffen vertellen de waarheid...

Als vrouwen praten over hun prestaties of hun successen (áls ze er al over praten…) dan spreken zij daar heel bescheiden over. Ze maken het door de manier waarop ze praten zo’n 20% ‘kleiner’. Vrouwen gebruiken verkleinwoorden, vertellen erbij wat er allemaal niet goed is gegaan en praten over ‘wij en het team’ in plaats van over ‘ik’.

Om het verschil met wat ze echt hebben gerealiseerd te overbruggen is het belangrijk dat je voor je gevoel gaat bluffen.

Er zijn verschillende momenten waarop het heel belangrijk is dat je jezelf met zelfvertrouwen presenteert:

als je solliciteert
tijdens een onderhandeling
en verder elke dag dat je op je werk bent :)

Solliciteren

Solliciteren moet je vol verve doen, anders heeft het weinig zin. Je moet je zien te onderscheiden van je collega’s die ook geïnteresseerd zijn in die mooie positie of je moet je onderscheiden van misschien wel honderd andere externe kandidaten. Het begint met indruk maken met je cv en met je profiel op LinkedIn. Hoe bouw je een krachtig profiel op en op welke manier vermeld je jouw resultaten. Je cv mag je zeker wat oppoetsen, het net iets mooier laten klinken dan je gewend bent. Voor je gevoel een beetje bluffen dus.

Dan het sollicitatiegesprek zelf. Ook daar is het van belang om indruk te maken. Hoe zet je jezelf krachtig neer in het gesprek en hou je tegelijkertijd de verbinding. Ben je in staat om vol vertrouwen te vertellen over de resultaten die jij hebt bereikt? En hoe kun je de feiten wat oppoetsen, natuurlijk zonder dat je liegt.

Onderhandelen en grenzen stellen

Om binnen de organisatie positie in te nemen en respect te verdienen is het belangrijk dat je onderhandelt. Vrouwen zijn heel goed in onderhandelen. Wist je dat? Als zij dat doen voor een ander, of voor het organisatiebelang! Onderhandelen voor zichzelf vinden heel veel vrouwen lastig. Vragen om een mooie opdracht in het buitenland, een opleiding, salarisverhoging of het projectleiderschap van een nieuwe opdracht stellen ze liever uit.

Jammer want onderhandelen hoort bij het strategische spel dat in organisaties wordt gespeeld. Het levert je een hogere waardering, meer status en meer kansen om jezelf te ontwikkelen op. Bovendien ben je als je goed kunt onderhandelen meer tevreden over je positie, je salaris en de invloed die je kunt uitoefenen. Met een goede voorbereiding en strategie en het inzetten van je vrouwelijke kracht tijdens de onderhandeling krijg je wat je wilt en speel je het spel met plezier.

Je onderhandelt vaker dan je denkt, want stel:

Je bent gevraagd om projectleider te worden van de implementatie van een nieuw systeem. Onder welke condities zeg je ja en hoe onderhandel je hierover? of
Je hebt gemerkt dat je ten opzichte van anderen in een vergelijkbare functie veel minder verdient. Hoe bereid je de onderhandeling voor en hoe ga je het gesprek met je leidinggevende in? of
Je wordt gevraagd om een tweejarig project in Londen te gaan leiden. Je hebt daar altijd al heel graag een project willen doen en bent dan ook heel blij dat je er nu voor bent gevraagd. Maar voor je ‘ja’ zegt, is het belangrijk om na te denken waarover je kunt onderhandelen. of
Er wordt momenteel gereorganiseerd binnen de organisatie waar jij werkt en je wilt voor jezelf en voor jouw medewerkers een goede positie in de nieuwe organisatie onderhandelen.

Onderhandelen zet je ook in om grenzen te stellen. Ben jij duidelijk over wat je wel en wat je niet wilt? Leer duidelijk te zijn over je grenzen en zeg ‘nee’ tegen wat je niet wilt. Naast ‘nee zeggen’ is ‘nee krijgen’ een kunst op zich. Hoe ga je er mee om als je gesprekspartner ‘nee’ zegt. Op welke manier kun je ‘in het spel blijven’?

En elke dag op je werk!

Een belangrijke ongeschreven regel van het spel is dat je je resultaten zichtbaar moet maken. De feminiene spelregel is eerder: ‘ze zien wel hoe goed ik ben’. Maar als jij er niet over praat, is het voor de ander heel lastig inschatten hoe goed jij bent. Het is belangrijk om je resultaten zichtbaar te maken en een beetje bluf kan je daarbij helpen.

En dan komt vast ook het moment waarop je ergens voor wordt gevraagd. Je herkent het wel: iemand vraagt je of je de klus kunt klaren en jouw antwoord begint met ‘Ik denk het wel’ of ‘Nou, ik kan het proberen’, of ‘Ja, ik durf het wel aan.’. Voor jou natuurlijk een heel eerlijk antwoord, maar zeg het vooral niet. Want zeg nou zelf, in wie heb jij meer vertrouwen: iemand die zegt dat het geen probleem is om deze klus tot een goed einde te brengen, of iemand die zegt dat ze het niet zeker weet maar het wel wil proberen?

Door: Elisa de Groot