Onlangs volgde ik de finale van de wereldkampioenschappen darts op tv. De twee finalisten kwamen beiden op als heuse rocksterren met hun eigen opzwepende muziek. De zaal zat vol enthousiaste fans. De meesten van hen waren verkleed in iets wat op een carnavalsoutfit leek en ze hadden foto’s en spandoeken met aanmoedigende teksten meegenomen. Ze juichten allemaal luid toen hun favoriet opkwam en nog luider als hij een prachtige score behaalde. Aanmoedigend, dat was het zeker: lekker positief en enthousiast. Maar er speelde meer.
Het eerste wat mij opviel, was dat iedere speler zich heel duidelijk onderscheidde. Door zijn kleding, haarstijl en muziek. Het leek wel: hoe gekker, hoe beter. In die onderscheiding toonde hij zijn authenticiteit en die werd door de fans begrepen en versterkt.
Daarnaast viel mij op dat de twee finalisten contact zochten met hun fans en vice versa. Veel high fives en lachende gezichten gaven de darter een gevoel van verbondenheid. Hij stond er niet alleen voor tijdens deze zware opgave. Hij had al zijn vrienden en fans bij zich, met hun groene bril!
Tot slot werd er vanaf de start van de wedstrijd bij iedere score van 100 of meer luid gejuicht. Zeker als er weer een 180 werd geworpen of als de dubbel werd geraakt met de laatste pijl. Continu werd bevestigd dat de darter ergens goed in was, dat zijn prestaties bijzonder waren en dat zij uiteindelijk zouden leiden tot erkenning van zijn meesterschap: wereldkampioen. Het was duidelijk dat de aanmoedigingen de darters moed en steun gaven.
Aanmoedigen doet iets met je. Dat is duidelijk. Maar wat mij ook duidelijk
werd, is dat aanmoediging verschillende uitingen en vormen kent en dat het in de loop van de tijd van vorm en doel verandert.
Bovendien kan het van persoon tot persoon ook andere stijlen en
kenmerken hebben.
Zet nu zelf je groene bril op
Volgens mij heeft iedereen een groene bril. Jij ook. Het is echter de vraag of iedereen dat beseft en die bril ook bewust opzet om naar zichzelf en de wereld te kijken. Het kan even wennen zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk iedereen lukt om dit te doen.
Je doet dit altijd zelf, maar daarbij is een beetje hulp van je omgeving wel fijn. En jouw omgeving kan je zeker helpen een groene bril op te zetten. Een mooie manier om dit te doen is door complimenten aan elkaar te geven, of uit te spreken wat je in de ander waardeert of door je een waarderende spiegel voor te houden als het je niet lukt waarderend naar jezelf te kijken.
De meest simpele manier om je groene bril op te zetten, is door jezelf de vraag te stellen of je nu waarderend kijkt of niet. Lukt het je om mooie, prettige, leuke kenmerken van jezelf te benoemen? Zie jij talent en potentieel in de ander en kun je benoemen wat je de ander toewenst?
De vraag is: hoe werkt het nu precies? In de komende hoofdstukken neem ik je mee in de wereld achter het aanmoedigen. Daarbij komen zaken aan de orde als positieve emoties, intrinsieke motivatie en zelfvertrouwen. Daarna zal ik mijn inzichten vertalen naar de praktijk, in verband met leiderschap, teameffectiviteit, coaching en een hr-beoordelingscyclus.
Zet je groene bril op en laten we verdergaan.
Bron: Aanmoediging
Door: Marcel de Wit
