Inspireert, verbindt en brengt verder
Mensen die iets willen realiseren of bereiken, krijgen te maken met hun omgeving. Ze zullen proberen die omgeving te beïnvloeden en in beweging te krijgen. Dat deed men in de oudheid al en dat doet men nog steeds. We noemen het nu omgevingsmanagement.
Deze nieuwe, eigentijdse gedragscode kan een leidend kader zijn op zowel het individuele niveau, het teamniveau als het organisatieniveau. Het kan richting en toetsing bieden bij elk project, elk veranderingsproces en elke reorganisatie.
Met een kurkentrekker kun je belemmerende zaken ophalen. Als een negatieve onderstroom van onuitgesproken gevoelens de samenwerking verstoort.
Marketeers (lees ook: bedrijven, overheden en politieke partijen) doen er alles aan om hun producten en diensten zo goed mogelijk te verkopen en langdurige relaties op te bouwen met hun klanten. Met kunstmatige intelligentie, neuromarketing en andere nieuwe technieken worden daarvoor nieuwe mogelijkheden ontwikkeld. Als de beloftes van al deze technieken uitkomen, worden diensten in de toekomst net zo verslavend als roken, drinken en gamen. Kun je nog spreken van vrije wil? Welke verantwoordelijkheid hebben bedrijven en marketeers?
Beste Jaap,
Ik werd deze week weer eens geconfronteerd met hoe betekenissen meer zijn ingebed in sociale contexten dan in mensen. Zoals je weet ben ik in februari jarig. Als kind al had ik het gevoel dat zo rond mijn verjaardag de lente begon. De dagen worden langer (zes minuten per dag licht erbij in deze periode!), de eerste sneeuwklokjes en krokussen komen uit, de merel roert zich. Ik werd er altijd een beetje blij van. Als ik die blijdschap deelde met mijn moeder -‘Op mijn verjaardag wordt t al een beetje lente!’ – zei zij altijd: ‘In februari kan het nog flink winter worden.’
Hoewel we elke dag ervaren hoeveel verschillende meningen en keuzes er zijn, vinden we de diversiteit aan inzichten in de praktijk toch vaak lastig te hanteren; hadden we bijvoorbeeld net een duidelijke lijn uitgezet, komt er toch weer iemand met een andere mening…
Jan Bergman en Kathelijne Drenth hebben een verfrissend boek geschreven. Ze beschrijven toegankelijk en beknopt op welke wijze je een organisatie kan leiden vanuit Rijnlands gedachtegoed in combinatie met zelfsturende teams en medewerkers. Dat maakt Zelfsturend Rijnlands ondernemen helemaal van deze tijd. Ik heb ervan genoten.
Wat is dat toch? Dat Chinezen op onze lachspieren werken. Als antropoloog en Chinareiziger snap ik het wel. China is zó anders en stretcht ons denken over gek en normaal. Dat leidt tot grappen en giechels. De volstrekt andere normen over privacy, het voortbewegen in kuddes met een parapluutje voorop, de collectieve burst van energie die ons doet denken aan hardwerkende mieren. Het is anders en daarom grappig. Bovendien zijn ze met heel erg veel en best expansief. En alles waar we een beetje bang van zijn doet ons eerst giechelen om de relationele spanning te ontladen.
De term ‘psychologische veiligheid’ zoemt tegenwoordig door de zalen van congressen en seminars. Elke zichzelf respecterende adviseur of trainer heeft het erover. Die aandacht komt niet uit de lucht vallen. Sinds enige tijd heeft een mentale kentering plaatsgevonden. De tijdgeest is veranderd.
Wat is de supply chain, en waarom zouden we de moeite nemen om het onderwerp überhaupt te bestuderen? Die vraag kan op veel manieren worden beantwoord, maar in plaats van met statistieken te komen over wat er aan supply chains wordt uitgegeven op bedrijfs- of landniveau is het misschien simpeler om het belang van de supply chain als integraal bedrijfsgebied te visualiseren door te kijken wat er gebeurt als het niet goed lijkt te werken.