Na de vijfdaagse en de vierdaagse werkweek, zal nu de driedaagse werkweek in zwang raken, voorspellen Erik Hallers, Wim de Ridder, Reinier Castelein en Adjiedj Bakas.
Terwijl er in Den Haag banen geschapen gaan worden door arbeid goedkoper te maken, zal er tegelijkertijd door computers en robots steeds meer werk worden overgenomen. Volgens minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zullen robots geen bedreiging zijn voor de werkgelegenheid, maar de futurologen/trendwatchers Erik Hallers, Wim de Ridder, Reinier Castelein en Adjiedj Bakas voorspellen in een opiniestuk in de Volkskrant van wel. Dit zal ter gevolg hebben dat veel banen op de tocht komen te staan en de gemiddelde werkweek zal worden verkort. Deze week presenteerden zij gezamenlijk het nieuwe boek van prof. Wim de Ridder over deze en andere toekomstige ontwikkelingen. Politiek Den Haag maakt zich op voor een nieuwe missie: banen scheppen door het invoeren van een nieuwe, extra belasting op vermogens en met de opbrengst ervan de factor arbeid goedkoper te maken. Nog voor het zomerreces lijkt in het Kabinet Rutte-Asscher een ideologisch gevecht te worden uitgevochten dat geen winnaars zal opleveren. Wel verliezers want met de kennis van de belangrijkste trendmatige ontwikkelingen dreigt een nieuwe ronde van gemiste kansen in het Haagse centrum van macht en invloed. De meest voor de hand liggende verklaring hiervoor is, dat macht in Den Haag is gebaseerd op successen in het verleden. Wat is er aan de hand? Voor steeds meer werk worden robots en computers ingezet. Kunstmatige intelligentie maakt het menselijk handelen simpeler. De economische groei vaart er wel bij, maar de formele arbeidsmarkt stagneert. Veel banen staan op de tocht, zelfs in intellectuele beroepen dreigt werkloosheid. Als gevolg hiervan daalt de inzet van arbeid in de formele economie sterk. In de jaren 60 van de vorige eeuw werd de vijfdaagse werkweek ingevoerd. Nu is 36 of zelfs 32 uur per week de norm. De trend naar 24 uur per week is een zekerheid van de toekomst. De gevolgen hiervan zijn aanzienlijk. De resterende vier dagen van de week kan niet met de term ‘vrije tijd’ worden aangeduid. Want in die vrije tijd produceert de consument zelf de energie die hij verbruikt. Met 3D-printers ontwerpt en maakt hij de producten die hij van waarde acht. Hij is in staat zelf groenten en fruit te telen die passen bij zijn persoonlijke behoeften. Hij is opdrachtgever van de bouw van zijn eigen woning en waakt zo mogelijk zelf over zijn gezondheid. Ook maakt hij deel uit van netwerken die nieuwe producten creëren in de open innovatiewereld van morgen. Deze creaties worden vaak door bedrijven opgepakt om er standaardproducten van te maken die tegen lage prijzen te koop zijn. Consumenten die in de laatste jaren via internet zelf de verkoopfunctie invulden, hebben de implosie van de detailhandel teweeggebracht. In sommige dorpen en steden staan veel winkels leeg. Die winkels zullen nooit meer bezet worden. Op deze wijze geeft de consument betekenis aan zijn leven.
