Één ding is zeker, sommige bedrijven halen niet het beste uit zichzelf. Door de afwezigheid van prioriteitenstelling kunnen deze bedrijven niet optimaal acteren en de juiste slagvaardigheid creëren. De korte termijn krijgt de overhand ten kosten van de lange termijn. Als gevolg daarvan gaan ze alle kanten op.
Het lijkt alsof er in sommige bedrijven onvermogen is ontstaan om te organiseren. Ze hebben de afgelopen jaren van alles en nog wat geprobeerd in hun streven om sterker, slimmer en sneller te worden. Om alleen maar nog meer ellende te creëren. Op dit moment passen ze flipperkastmanagement toe, puur om te overleven. Pas als er iets gebeurt, wordt er actie ondernomen. Management by incident noemen we dat. En dan niet op basis van wat hen dichter bij het toekomstbeeld brengt, maar meestal op basis van hoe ze zich uit de huidige situatie redden, liefst zonder gezichtsverlies. Andere bedrijven maakten door hun onvermogen om zichzelf te organiseren ook een wildgroei aan functies en units mee. Het bedrijf is een soort lappendeken geworden van verschillende belangen, die vaak ook met elkaar conflicteren. Het gevolg hiervan is een rigide silo-structuur waarin het hokjesdenken prevaleert. Zulke bedrijven zijn uitgegroeid tot bijna onoverzichtelijke structuren die alleen via de boekhoudkundige activiteiten op de financiële afdeling met elkaar zijn verbonden.
In dit soort bedrijven hebben controlegedreven managers vrij spel. Door zwakke, of zelfs niet-bestaande, kaders voeren zij hun stijl en gedrag van ‘command & control’ rücksichtslos door. Micromanagement is hun werk. Dit gaat niet alleen ten koste van de mensen om hen heen en hun welbevinden, maar vaak ook ten koste van de capabilities en het kapitaal van het bedrijf. Micromanagement doodt elke zelfstandig denkende geest en drukt elk initiatief plat. Veel bedrijven lijden onder deze managementstijl.
Sommige bedrijven hebben nog meters te maken. Ze zijn doelloos, zielloos en stuurloos. De manier waarop ze opereren, is hopeloos. Maar geen enkel bedrijf is kansloos. Er zijn altijd opties.
(Lees de laatste zin nog een keer)
Door: Camilla van den Boom
Bron: 3458 (drie, vier, vijf acht)
